donderdag 27 september 2007
Kaboem! Animatie Raimke
Hierbij mijn deel van het Kaboem! project. Natuurlijk is door de korte tijd die ik had om dit te realiseren niet alles precies gegaan zoals ik wou. Maar al bij al is het toch een leuk resultaat geworden!
dinsdag 25 september 2007
Kaboem Animatie Nicole
Ziehier mijn animatie deel van het project Kaboem! De korte tijd die we hadden om dit te maken heeft invloed gehad op de animatie. Er zitten wat fouten in, en hij is voor een greenscreen opgenomen zodat ik de achtergrond kon veranderen. Maar ik had geen idee dus die is nog steeds groen gebleven.
woensdag 19 september 2007
Artwork Raimke
Dit is een voorproefje van de vormgeving van Raimkes deel. Ik ben uitgegaan van het principe kijkdoos. Waarin 2-d beelden worden gecombineerd met 3-d beelden.
Artwork Nicole
(klik op een afbeelding voor volledige weergave)
Wat artwork van de animatie van Nicole. De hoofdpersoon vertelt in de animatie zelf over het ongeluk en het idee is dat ook de vormgeving door het kind zelf is gedaan. Dat hij zelf poppetjes heeft gemaakt en het ongeluk naspeelt.
De vorige vormgeving is dus niet gebruikt (= de eerste afbeelding). Deze was alsnog te netjes en niet zoals een kind het zou tekenen.
dinsdag 18 september 2007
Geluid
Het geluid is vandaag opgenomen. Dit hebben we in de geluids studio van St. Joost gedaan. Helaas was er wel enige overlast van werkzaamheden buiten waardoor we soms moesten wachten voordat we verder konden gaan met opnemen.
We hebben ieder ons eigen verhaal voorgelezen/verteld en sound effects erbij gemaakt. Kleine kinderen doen vaak de geluiden na als ze druk aan het vertellen zijn. Dit komt ook terug in onze animaties. Naast realistische geluiden zijn er ook geluiden die we zelf hebben ingesproken ( bv; auto's zeggen vroem vroem).
De volgende stap is een testje maken met beeld en geluid. Binnenkort hier te zien dus.
We hebben ieder ons eigen verhaal voorgelezen/verteld en sound effects erbij gemaakt. Kleine kinderen doen vaak de geluiden na als ze druk aan het vertellen zijn. Dit komt ook terug in onze animaties. Naast realistische geluiden zijn er ook geluiden die we zelf hebben ingesproken ( bv; auto's zeggen vroem vroem).
De volgende stap is een testje maken met beeld en geluid. Binnenkort hier te zien dus.
zondag 16 september 2007
Scenario Raimke
Scenario van Raimke
Papa en ik gingen met de auto naar oma. Papa had pas een nieuwe auto gekocht, een hele mooie! Een groene! Van papa mocht ik voorin zitten, maar eigenlijk mag dat nog niet.
Toen ik uit het raam keek, zag ik een jongen van school. Hij heeft hele grote flaporen. Ik zwaaide naar hem. Hij zwaaide ook.
Het stoplicht sprong op oranje. Papa remde heel erg hard! Ik ging bijna met mijn hoofd tegen het raam! Ik moest erom lachen en papa ook.
KABOEM!!!
De auto die achter onze auto reed, knalde heel hard op de achterkant van de onze. En nu schoot ik wel heel hard naar voren, met mijn hoofd tegen het raam. En papa knalde met zijn hoofd tegen het stuur!
Een dikke mevrouw met oranje krullen schreeuwde heel hard en keek geschrokken, naar de achterkant van onze auto.
Mijn arm deed heel erg pijn en toen ik ernaar keek, zat hij helemaal scheef. Ik moest er een beetje van huilen.
De meneer van de auto achter die van papa, kwam boos naast papa’s raam staan. Hij zei dat papa een oen was, omdat hij geremd had voor oranje. En dat zijn hele dure auto nu kapot was door papa’s schrootauto. Ik snapte niet wat hij daarmee bedoelde, maar ik denk dat hij papa’s auto ook heel mooi vond.
‘Taaattuuuuuhhh’, daar kwam de politie aan! Ik vind het lichtje op de politieauto altijd heel mooi.
De politieagent stapte uit, met een gele bon in zijn hand. De boze man begon tegen de politieagent te schreeuwen. Papa moest ook antwoord geven op de vragen van de agent.
In de verte zag ik weer een lichtje en hoorde ik een andere ‘Taaaattttuuuhhh’. Daar kwam de ziekenwagen aan. De zuster van de ziekenwagen vroeg aan papa of hij in orde was. Toen kwam ze naar mijn kant gelopen. Ze zag meteen dat mijn arm gebroken was! En ik moest met haar mee naar de ziekenauto. Ze zei dat ik mee moest naar het ziekenhuis, dan zouden ze er gips omheen doen en ik mocht zelf de kleur kiezen.
Toen papa klaar was met praten, ging hij ook met me mee in de ziekenwagen. De boze meneer moest met de politiewagen mee.
Papa en ik gingen met de auto naar oma. Papa had pas een nieuwe auto gekocht, een hele mooie! Een groene! Van papa mocht ik voorin zitten, maar eigenlijk mag dat nog niet.
Toen ik uit het raam keek, zag ik een jongen van school. Hij heeft hele grote flaporen. Ik zwaaide naar hem. Hij zwaaide ook.
Het stoplicht sprong op oranje. Papa remde heel erg hard! Ik ging bijna met mijn hoofd tegen het raam! Ik moest erom lachen en papa ook.
KABOEM!!!
De auto die achter onze auto reed, knalde heel hard op de achterkant van de onze. En nu schoot ik wel heel hard naar voren, met mijn hoofd tegen het raam. En papa knalde met zijn hoofd tegen het stuur!
Een dikke mevrouw met oranje krullen schreeuwde heel hard en keek geschrokken, naar de achterkant van onze auto.
Mijn arm deed heel erg pijn en toen ik ernaar keek, zat hij helemaal scheef. Ik moest er een beetje van huilen.
De meneer van de auto achter die van papa, kwam boos naast papa’s raam staan. Hij zei dat papa een oen was, omdat hij geremd had voor oranje. En dat zijn hele dure auto nu kapot was door papa’s schrootauto. Ik snapte niet wat hij daarmee bedoelde, maar ik denk dat hij papa’s auto ook heel mooi vond.
‘Taaattuuuuuhhh’, daar kwam de politie aan! Ik vind het lichtje op de politieauto altijd heel mooi.
De politieagent stapte uit, met een gele bon in zijn hand. De boze man begon tegen de politieagent te schreeuwen. Papa moest ook antwoord geven op de vragen van de agent.
In de verte zag ik weer een lichtje en hoorde ik een andere ‘Taaaattttuuuhhh’. Daar kwam de ziekenwagen aan. De zuster van de ziekenwagen vroeg aan papa of hij in orde was. Toen kwam ze naar mijn kant gelopen. Ze zag meteen dat mijn arm gebroken was! En ik moest met haar mee naar de ziekenauto. Ze zei dat ik mee moest naar het ziekenhuis, dan zouden ze er gips omheen doen en ik mocht zelf de kleur kiezen.
Toen papa klaar was met praten, ging hij ook met me mee in de ziekenwagen. De boze meneer moest met de politiewagen mee.
donderdag 13 september 2007
Scenario Nicole
Het voorlopige scenario tot nu toe. Reacties zijn welkom!
Ik ging spelen bij mijn beste vriend Bram. Ik mag al in mijn eentje lopen maar dan moet ik alle auto’s heel goed in de gaten houden. Dat kan ik heel goed, ik zag zelfs een meisje zwaaien.
En ik was net bij het gevaarlijke kruispunt met miljoen veel auto’s toen ik hoorde: jhiowqhnfdosfuauqnufnpwkaboem. Dat was een ongeluk….echt waar!
Er waren wel achtentwintig auto’s op elkaar gebotst, ja echt! Echt zo’n grote stapel met allemaal kreukels en glas echt super gevaarlijk.
Er waren allemaal mensen bang. Maar iedereen was bang omdat ze schrikten. Er moest zelfs een hele dikke vrouw gillen, hihi. Mama zegt dat als je soms schrikt je soms per ongeluk moet huilen, maar dat is helemaal niet erg.
Ik was niet bang. Ik wachtte op de turtles, want die komen altijd helpen. Dat weet ik van de tv. Ik ben altijd de paarse want die is de baas en hij is heel slim. Misschien waren ze ergens anders, want ze kwamen niet.
Dan moest ik wel helpen vind ik. Ik deed net als in het leger stiekem naar voren kruipen net als een soldaat maar dan zonder helm want die had ik nog thuis liggen.
Toen stapte er een boze man uit. Hij werd helemaal rood en ging brullen. Er stapte ook een chinees uit en een chinees meisje huh?! Ik ken haar! Zij zit bij mij in de klas. Ze moest heel hard huilen want ze had mega veel bloed. Daarom kwam de ambulance ook. En de politie ook! Die kwamen de boze man opsluiten. Er was ook een grote vrachtwagen. Die nam alle auto’s met kreukels mee. Hij ging helemaal niet hard, het was net een slak.
Toen ben ik maar naar mijn beste vriend Bram gegaan. Hij gaat dit nooit geloven.
Ik ging spelen bij mijn beste vriend Bram. Ik mag al in mijn eentje lopen maar dan moet ik alle auto’s heel goed in de gaten houden. Dat kan ik heel goed, ik zag zelfs een meisje zwaaien.
En ik was net bij het gevaarlijke kruispunt met miljoen veel auto’s toen ik hoorde: jhiowqhnfdosfuauqnufnpwkaboem. Dat was een ongeluk….echt waar!
Er waren wel achtentwintig auto’s op elkaar gebotst, ja echt! Echt zo’n grote stapel met allemaal kreukels en glas echt super gevaarlijk.
Er waren allemaal mensen bang. Maar iedereen was bang omdat ze schrikten. Er moest zelfs een hele dikke vrouw gillen, hihi. Mama zegt dat als je soms schrikt je soms per ongeluk moet huilen, maar dat is helemaal niet erg.
Ik was niet bang. Ik wachtte op de turtles, want die komen altijd helpen. Dat weet ik van de tv. Ik ben altijd de paarse want die is de baas en hij is heel slim. Misschien waren ze ergens anders, want ze kwamen niet.
Dan moest ik wel helpen vind ik. Ik deed net als in het leger stiekem naar voren kruipen net als een soldaat maar dan zonder helm want die had ik nog thuis liggen.
Toen stapte er een boze man uit. Hij werd helemaal rood en ging brullen. Er stapte ook een chinees uit en een chinees meisje huh?! Ik ken haar! Zij zit bij mij in de klas. Ze moest heel hard huilen want ze had mega veel bloed. Daarom kwam de ambulance ook. En de politie ook! Die kwamen de boze man opsluiten. Er was ook een grote vrachtwagen. Die nam alle auto’s met kreukels mee. Hij ging helemaal niet hard, het was net een slak.
Toen ben ik maar naar mijn beste vriend Bram gegaan. Hij gaat dit nooit geloven.